28-12-07 Nog een laatste keer klagen bij Johan

Zeepkist voor zeurders ‘ Ik bied mensen een podium ’

Kunstenaar verzamelt klachten voor klaagdicht

Notoire zeurders kunnen hun grieven kwijt op www.klaagzangen.nl. Maar over een paar maanden moet het afgelopen zijn, want volgens de initiatiefnemer hebben we het in Nederland heel erg goed.

‘Waarom kan mijn man alles eten wat hij zou willen en waarom krijg ik dan zulke dikke billen?’ Dit is een van de meer dan honderd klachten die zijn binnengekomen op de site van beeldend kunstenaar Johan van der Dong. Nederlanders mopperen en klagen heel veel, volgens hem, het is nu eenmaal de tweede natuur van veel mensen. ‘Mensen die zeggen dat ze nooit klagen, liegen. We doen het allemaal wel eens. Ik bied mensen een podium waar ze hun ei kwijt kunnen.’

Op de website blijven mensen anoniem. Degenen die graag in het openbaar klagen kunnen dat op een zeepkist doen, Van der Dong en andere kunstenaars gaan er meerdere maken. De zeepkisten zet hij in juni bij een galerij in Amsterdam neer. Daarop kunnen mensen tijdens een klaagmarathon 24 uur lang klagen over alles wat hen bezighoudt. ‘Ik zal kletsmajoors serveren bij de koffie.’

De kunstenaar verzamelt alle klachten en wil deze lijst in boekrolvorm in juni aanbieden aan politici in Den Haag. ‘Dit moet het langste klaagdicht ooit worden. Het wordt het klapstuk van dit project. Ik overhandig het als een soort monument van het Nederlandse volk. Daarna mogen we nooit meer klagen, want de meeste Nederlanders hebben het namelijk heel erg goed.’

Van der Dong is een maatschappelijk betrokken kunstenaar die met dit soort projecten de discussie wil aanzwengelen. Eerder opende hij een postbus voor God. Brieven aan Hem kwamen terecht bij postbus 10 in het Groningse Grijpskerk, de woonplaats van Van der Dong. Hij verbrandde de brieven ongelezen en strooide de as in zee, zodat ze bij God kwamen.

Voor de kunstenaar het klaagdicht presenteert aan het Binnenhof, wil hij in contact treden met politici. ‘Ik wil dat zij beseffen dat de samenleving niet altijd maakbaar is. Politici moeten leren nederig te zijn.’ Komend voorjaar trekt hij naar Den Haag om de voeten van politici te wassen. ‘Voorbijgangers laat ik hun handen wassen in onschuld.’

Bron:Ana Karadarevic De Pers.nl