Met op de achtergrond de klanken van intense klassieke muziek schrijf ik deze column.
De reden dat ik een tijdje niet heb geschreven, komt omdat ik met mezelf in het reine wil komen.
Mezelf ontdekken, me zelf een kans te geven om Frouwktje te zijn.
Dat is soms zo moeilijk, omdat ik dat vroeger niet zo vaak kon zijn.
Ik miste de echte liefde, aandacht, bescherming.. en ik miste het om te kunnen te geven.
Mijn hart en mijn ziel smeekten om intens te geven en te durven ontvangen, te nemen.
Er is veel gebeurd in mezelf. Ik durf te vertrouwen. Ik durf weer van iemand te houden zoals het hoort.
Ik hoef niet meer bang te zijn..Nergens voor. Omdat ik het allemaal zelf in de hand heb. Ik hou van mezelf.
Dat heeft lang geduurd.. Ik heb gewonnen. Soms kan ik huilen dat ik nu ben die ik ben. Frouwktje.
Ik voel mij Moeder en Oma, ook al merk ik er niet altijd iets van ik voel toch wel de liefde.
Ik voel mij een geliefde van een prachtig mens waar ik zielsveel van hou.
Ik voel dat ik zo veel liefde krijg, dat ik het bijna niet op kan.
IK kan het op.. gretig neem het aan..ik grijp het met beide handen, de liefde, de tederheid, de warmte...het geluk....
Ik heb het verleden achter mij verbrand. Alles achter mij gelaten.. weggegooid..
Alle papieren die er nog lagen, alles weggegooid , met een traan , met een lach.
Het lucht op. Mijn armen en benen voelen niet meer zwaar. Mijn hoofd voelt licht.
Waar ik van droomde komt uit.
Ik heb een toekomst.
Frouwktje