"Bert, sta nou even stil, dan kan ik je je tuigje omdoen!"
"Joehoe, we gaan naar buiten!"
Jim ging eerst maar eens even zitten met een pilsje en een shaggie, en maakte de lange lijn vast aan zijn stoel.
Kon ik lekker rondstruinen. Op zoek naar kikkers, en andere interessante objekten.
Viel tegen.
Jim ging even later onkruid wieden, allerlei plantjes, sprietjes en ongewenst groen werden vakkundig weggeschoffeld.
Jim leek uitgeput, en gelukkig ging het regenen, dus gingen we naar binnen.
Morgen is het Moederdag,
Van Jims kant valt er niet veel meer te verwachten dan een kop koffie en een boterhammetje op bed, en van mij mag ze mijn lievelingsballetje even lenen.
Toen kreeg ik een briljant idee:
In haar keuken stond een grote bak met ook allerlei sprietjes, plantjes dus die heb ik maar even omgewoeld, uitgekrabd, en uitgegraven. nog een hele klus. maar het zag er piekfijn uit. Wat zal ze blij zijn.
Erica zag het, eerst was ze sprakeloos, toen zei ze, "Bert, mijn kruidentuin !!!
Dat had je niet moeten doen!"
Er stonden tranen in haar ogen.
Zo ontroerd was ze.
Het voelt zo goed iets voor een ander te doen.
Bert
Bertje schrijft over wat hij meemaakt, niet altijd maar zo nu en dan. Meer over Bertje