De bomen doen voorzichtig hun kleren aan
Zó zachtgroen, hun tere jonge blaadjes
Wij dwalen op kronkelige paadjes
dwars door het bos tot we twee reeën zien staan:
Stijf als een stok, paniekerige ogen,
ik zie hun spiegels, hun witte kontjes
hoe ze links en rechts springen in rondjes,
Een paar seconden, dan zijn ze gevlogen
Wij wandelen verder, onderweg naar ons doel
Een vluchtende haas versterkt ons paasgevoel.
http://www.pietyveenema.nl
Foto van Auke Valk
NB: Drie weken geleden - met Pasen- inspireerde een belevenis in het bos mij tot dit gedicht.
