(ik schreef dit liedje in 2012, na zijn overlijden op 5 juli 2012)
Ode aan Gerrit Komrij Komrij 30 maart 1944 - 5 juli 2012
’ t Begon een tijd geleden, zo’n jaar of vier geleden
‘k Zette wank’le schreden op het dichterspad.
Toen kwam ‘k hem zomaar tegen, mijn motor ging bewegen
door Komrij’s Canon: rijke dichtersschat
Ik heb gezien, gehoord, geproefd en ook vooral geroken
aan wat hij las, en dacht, en zelf heeft voortgebracht
En Komrij bracht voor mij
de poëzie steeds dichterbij!
Hij blies zijn adem uit, zijn laatste adem uit
Maar niet de rijke adem van zijn geest
Blij dat hij heeft geleefd, vooral wie hij is geweest
Dat doet mij nog het aller, allermeest.
Piety Veenema
Meer fotogedichten vindt u op https://www.pietyveenema.nl