Ooit kreeg ik van een zus haar succesrecept: Doperwtjesschotel met uien en paprika´s. Lekker bij rijst, gebakken aardappelen of puree. Een kleurrijk geheel van groen, wit, geel en rood en niet te vergeten… uitgebakken gerookte spekjes. Dé smaakmaker.
Ooit werd mij ook een andere smaakmaker warm aanbevolen: Kikkerbillen. Eerlijk gezegd had ik niets met kikkers, want de zus van de doperwtjes had mij vroeger als kind eens zo’n beest in mijn trui gestopt en ik gilde alles bij elkaar toen dat koude, natte ding over mijn rug glibberde. Uiteindelijk at ik ze dus toch, die billen. Gefrituurd en wel bij de Chinees.
Net kippenbouten. Eerlijk gezegd smaakten ze daar ook naar.
Kort daarna zag ik een tv-uitzending over kikkerbillen. Wat er allemaal aan voorafgaat voor wij ze hier in Nederland op ons bord krijgen. Vooral hoe die kikkers aan hun einde komen. Nog altijd staat het op mijn netvlies: hoe iemand de nog levende kikker bij zijn poot hield en met een stomp voorwerp tergend traag de bil er afsneed. Hoe achteloos hij daarna de stuiptrekkende kikker achter zich neersmeet. Ik heb daarna nooit meer kikkerbillen gegeten.
Is het toeval dat ik kort geleden weer een tv-uitzending zag? Nu over vagina’s. In “Metropolis” . Op zich heel interessant en ook wel hilarisch hoe mensen overal ter wereld hierover denken. Welke benamingen ze er voor hebben. En welke problemen sommige vrouwen ondervinden bij te grote binnenste schaamlippen, die dus naar buiten hangen. Erg lastig, onder andere bij het fietsen of dragen van strakke broeken. Veel vrouwen laten zich hieraan opereren en betalen het zelf. Want pas bij vijf centimeter of langer wordt dit als medische noodzaak gezien.
Op TV dus een Nederlandse vrouw die ze volgden voor, tijdens en na de operatie.
De beelden van de operatie staan – net zoals het afsnijden van die kikkerbil – ook voor altijd op mijn netvlies. Het moment suprême kwam gelukkig discreet in beeld. Je zag alleen wat rook. En even later lagen daar twee donkere lapjes in een schaal op tafel. Net gerookte spekjes. Alleen wat groter.
Wat dat doperwtjesrecept van mijn zus hier mee te maken heeft?
Wel, om de pijn na de operatie te verzachten, moest die mevrouw de eerste weken kleine zakjes met diepvriesdoperwtjes in haar onderbroek dragen. Tussen twee onderbroeken in.
Oei, zou ik nog ooit onbevangen doperwtjes en spekjes kunnen eten?
Piety Veenema, www.pietyveenema.nl