‘T Fean’58 VR1 VS VV Zuidhorn VR1

Voor deze wedstrijd moesten we weer eens de grens over naar Friesland. We hebben al vaker tegen ‘T Fean gespeeld, dus we wisten een beetje wat ons te wachten stond. 

Voorafgaand van de wedstrijd begonnen we met de warming-up, in onze heerlijk ruikende hesjes. Deze zijn gewassen door de oma van lisa en zeker voor herhaling vatbaar! Dus oma van lisa, als u dit leest: we zijn heel blij met u en u wasmiddel! ��

Om 14:30 floot de scheidsrechter leven in de wedstrijd. We gingen van start en merkte gelijk dat ‘T Fean fel was. Ze wisselde veel van positie voorin waarin we achterin veel op moesten anticiperen. De eerste 20 minuten kon de wedstrijd beiden kanten opgaan. We hadden net als ‘T Feankansen, maar merkte we wel dat wij hier dreigender in waren. In de 30ste minuut kreeg ‘T Fean een corner mee, deze werd redelijk laag gegeven. Maar wel zo op hoogte dat de bal goed te koppen was, helaas misten wij de bal waardoor deze via de grond het doel in gekopt kon worden door een speelster van ‘T Fean.. 

Hierdoor stonden we 1-0 achter, maar lieten ons niet uit het veld slaan. We namen de aftrap en begonnen weer ons eigenspel te spelen. We merkte dat we scherper moesten zijn, we waren op sommige momenten nog wat te afwachtend. In het veld gaf ‘T Fean onderling aan dat het niet duidelijk was wie, wie moest op pakken. Hier probeerde wij van te profiteren. Al snel kregen we een ingooi mee, deze werd ingegooid en hierna terug gelegd op de verdediger. De bal werd diep gegeven, over de verdediging van ‘T Fean. Hierdoor stond onze spits 1 op 1 op de keeper en wist deze overtuigend af te ronden. De stand was 1-1, maar wist ook dat de wedstrijd nog lang niet gespeeld was. Na de 1-1 begon ‘T Fean de grens van de scheidsrechter op te zoeken, de scheidsrechter had voorafgaand van de wedstrijd al gezegd veel door te laten spelen. De thuisploeg wist duidelijk de grenzen van de scheids. Ze wisten met ‘felle’ acties en ook zeker overtredingen, opvallend genoeg niet over de grens van de scheidsrechter te gaan. Hierdoor ontstond veel ongeloof binnen ons team, maar ook zeker aan de zijkant. Maar bleven ondanks dat voetballen. 

Na een goeie actie op het middenveld werd de bal terug gelegd op de verdediging, deze bal werd op de spits gespeeld die zo de 16 meter van de thuisploeg in kon lopen. De keeper kwam uit maar miste de bal, onze spits schoot vanaf de linker kant de bal richting het doel en juichte al omdat deze over de doellijn ging. Helaas voor ons dacht de grens van ‘T Fean hier anders over en de scheidsrechter ging hier in mee… Een gestolen doelpunt… Maar we moesten door, nog in de frustratie van het afgepakte doelpunt was ‘T Fean alweer in de aanval, hier werd door de scheidsrechter een overtreding geconstateerd waardoor de thuisploeg een vrije trap kreeg. Dit was halverwege onze helft dus een gunstige plek voor de tegenstander. ‘T Fean nam al snel de vrije bal terwijl wij nog niet helemaal scherp stonden, de bal werd achter de verdediging gelegd en een speelster van ‘T Fean stapte precies goed waardoor ze geen buitenspel stond. Ze tikte de bal in de rechterhoek en zette de stand op 2-1.. Weer stonden we achter, waar de vorige wedstrijd de verdediging goed stond lieten we hier toch wat gaten vallen. Opnieuw namen we de aftrap, maar al snel floot de scheidsrechter na 50 minuten op zijn fluit voor het rust signaal. 

We ging wat geïrriteerd de kleedkamer in, de scheids liet veel gebeuren en hiervan was ‘T Fean duidelijk van op de hoogte. We probeerde ons hier niet door te laten leiden maar het is zeker frustrerend. We besloten dat we met een 2-1 stand niet gingen opgeven en we met de volle 100% de 2de helft in zouden stappen. Vorig seizoen hebben we hier punten laten liggen en afgelopen wedstrijden lag het geluk niet aan onze kant. Maar we gunde op deze manier de tegenstander geen punten, dus we wisten wat ons te doen stond in de 2de helft. 

We stonden om half 4 weer op het veld voor de 2de helft. We begonnen gretig aan de 2de helft, zette veel druk en communiceerde goed met elkaar wie, wie zou oppakken. ‘T Fean bleef fel, maar zoals eerder gezegd zochten ze de grenzen op. Dus begonnen wij dit ook te doen, want het was op een duur duidelijk dat er heel wat moest gebeuren voordat de scheidsrechter zou fluiten. Na 10 minuten stonden we erg hoog, ons viel op de ‘T Fean meer verdedigender was gaan voetballen. Toch bleven we kansen creëren, hierdoor merkte we aan alles dat we steeds dichter bij de gelijkmaker kwamen. 

Na 20 minuten van de 2de helft te hebben gespeeld en verschillende blessures verder was de stand nog steeds 0-0. We veroverde de bal op het middenveld en speelde deze door op de spits. De middenvelder aan de zijkant liep goed door en de bal kon hierdoor worden mee gegeven. Ze liep door op de keeper en kon de bal vanaf de linker kant zo aan de rechterkant binnen schieten. 2-2, we are back on track!! We voelde aan alles dat er meer in zat, maar het geluk valt het hele seizoen nog niet onze kant op dus we moesten er hard voor werken. We bleven hoog staan, ‘T Fean wist hier namelijk moeilijk onderuit te voetballen. We kwamen dichter en dichter bij hun doel, maar ook de tijd tikte door. Er waren een aantal blessures geweest, maar wisten niet zeker of de scheids dit zou mee nemen dus we moesten haast maken. 

We begonnen hierdoor soms wat onrustig te voetballen, maar ‘T Fean ook naar ons idee. De sfeer op het veld werd er ook niet prettiger op, maar wisten ook dat de scheids hier niet in zou helpen. De duels werden hierdoor erg ‘ruig’. Maar de frustratie gaf ons tegelijkertijd ook een boost, we gunde ‘T Fean geen enkele punt, we moesten en zouden hier de 3 punten pakken. Uiteindelijk kregen we weer een corner mee, deze werd goed gegeven maar kon helaas niet worden binnen gekopt. De bal schoot door en werd door onze middenvelder weer terug de 16 meter in gebracht, de bal werd opgevangen door onze spits maar die kon geen opening vinden waardoor de bal uit de 16 meter werd gelegd terug naar de middenvelder. Er werd uitgehaald maar de bal kwam niet tot het doel, hij kwam gelukkig voorons bij onze spits terecht die een man in haar rug had waardoor ze de bal opnieuw moest terug leggen. Onze middenvelder stond op een goeie plek waardoor ze komt uit halen met links en deze plaatste ze goed in de linkerkruising. 2-3, we stonden voor en eindelijk was de stand van de wedstrijd in ons voordeel. Er stonden nog 5 officiële minuten op de klok dus moesten nog even volhouden, dachten we. Dit bleek anders te gaan.. We probeerde de bal zoveel mogelijk in de ploeg te houden en niet teveel terug te zakken. We wouden ‘T Fean namelijk niet in de gelegenheid brengen om tot scoren te komen. Na die 5 minuten floot de scheidsrechter niet. We werden er erg onrustig van, het zal ons toch niet gebeuren dat de thuisploeg als nog de gelijkmaker zou maken. 

De frustraties liepen nog meer op en er werden meer overtredingen gemaakt

maar de scheidsrechter liet door spelen. De minuten tikte door en ‘T Fean kreeg nog een corner mee. De bal werd genomen en het lukte ons niet deze weg te werken. De bal kwam via, via bij een speelster van ‘T Fean die de bal gelukkig niet goed genoeg wist te raken waardoor de keeper deze kon onderschappen. We waren ondertussen bijna 10 minuten verder en nog had de scheids niet gefloten. We probeerde rust de behouden, maar dit lukte niet altijd. Het was nu een kwestie om ze niet in de buurt te laten komen van ons doel. Want het was een raadsel wanneer de scheidsrechter zou af fluiten. Dus we deden alles om te voorkomen dat ze zouden scoren. Eindelijk na 56 minuten te hebben gespeeld, floot de scheidsrechter op zijn fluit en klonk het eind signaal!!

Wat een heerlijk gevoel om uiteindelijk na een achterstand en zo’n wedstrijd de 3 punten mee naar huis te nemen. Het was zeker verdiend en hebben hiervoor gestreden. In de wedstrijd gebeurde van alles, van judo grepen tot broekjes naar beneden trekken, van scheldpartijen tot shirtje trekken en nog veel meer. Daarbij heeft onze grensrechter bijna 10 km afgelegd, dus die mag zondag vrij nemen van haar stappenteller. Iedereen is een paar blauwe plekken rijker, maar het was het resultaat waard! 3 dik verdiende punten voor Zuidhorn! 

Overwinningen moet je vieren. We hadden na afloop een Oktoberfest in de kantine van Zuidhorn, hier konden we  veel alcoholische drankjes drinken op de overwinning!