Moet Bauke Mollema deze Tour de France de luxeknecht uithangen, voor een etappezege gaan óf stiekem jagen op een goed klassement? De renner zal zelf niet wakker liggen van dit luxeprobleem, concludeert columnist Thijs Zonneveld.
Ik was bijna vergeten dat ie meedeed. In de eerste vijf ritten was hij niet één keer in beeld. Volgens mij stond hij zelfs niet op het uitslagenvel. Hij was zoekgeraakt in de bermudadriehoek van het peloton en hij was de laatste die het erg vond.
Bauke Mollema ging naar de Tour als een toerist die op Schiphol het eerste de beste vliegtuig neemt. Hij zou wel zien waar hij landde. En of het een beetje lekker weer was. En of hij zijn zwembroek wel had meegenomen.
Officieel rijdt Mollema deze Tour, na zijn vijfde plek in de Giro d’Italia, in dienst van Trek-kopman Richie Porte. Dat wil zeggen: zo lang die op zijn fiets zit – iets wat hem de afgelopen jaren doorgaans niet langer dan een week lukte. Maar heel veel heeft Mollema nog niet hoeven te doen voor Porte. Gisteren mollemaalde hij boven op de Planche des Belles Filles naar een keurige 19de plek, vlak vóór Steven Kruijswijk. De absolute scherpte heeft hij misschien niet, maar het is ook lang niet gek. Met deze benen kan hij in deze Tour vooralsnog alle kanten op.
De vraag is: welke kant is het beste?
Moet hij de luxeknecht uithangen voor Richie Porte? Of voor Giulio Ciccone, de nieuwe geletruidrager? Moet hij voor een etappezege gaan? Of moet hij stiekem zélf een goed klassement proberen te rijden? Als hij zo doormaalt komt hij vanzelf weer uit in de buurt van de top tien.
Het is een luxeprobleem waar Mollema wel vaker tegenaan fietst. Het draait in essentie om de vraag wat er meer waard is: een rit of een achtste plek in het klassement? Ik heb eerlijk gezegd geen idee. Ik denk ook niet dat er een goed antwoord op bestaat. De een vindt een rit meer waard, de ander een goed klassement.
Mollema heeft het allebei al gedaan: hij verzamelde meerdere toptienklasseringen én hij heeft al een Touretappe gewonnen. Alles wat hij in deze Tour doet is bonus. Als je het mij vraagt is een goed klassement rijden in deze Tour nogal veel gevraagd, met zijn inspanningen van de afgelopen Giro in het achterhoofd en de belachelijk zware derde Tourweek in het vooruitzicht. Maar met Mollema weet je het nooit. Hij zit altíjd op de fiets alsof hij op breken staat: of hij nu de Ventoux op kachelt of op z’n janboerenfluitjes naar de bakker peddelt.
Mollema zelf heeft er in ieder geval geen slapeloze nachten van. Hij ziet het wel. Hij fietst van de start naar de finish, gaat daarna in de bus zitten met een goed boek – en als hij moe is doet hij zijn ogen dicht.
Waar hij is? Dat ziet hij wel als hij wakker wordt.
columnist Thijs Zonneveld (AD)
__medium.jpg)
__medium.jpg)