Je kunt ze al van een afstandje horen, kras kras kras, schraaap!

En dan zie je ze tussen de kale bomen verschijnen met hun blitse gele jassen, de Mannen van de Gemeente!
Daar waar het ‘rollend materieel' niet komen kan, daar waar hekjes staan of de boel te smal is en de veegploeg niet kan komen, daar gaan zij aan het werk.
Gewoon met de schop, gewoon met de hand. Dikke wolle muts op en als die te warm wordt gaat hij af. “Je had vanmorgen moeten komen, toen was het pas koud!” Ik geloof het, nu komt zelfs het zonnetje er een beetje door. “Een beetje dooi is wel handig ook, dan laat het beter los” Fijne droge plakken zijn het. Nog even snel poseren voor een foto en dan gaan ze weer; schraap, schraap, kras, kras..
 

» Bekijk ook Drone beelden van Jelle Buning van een winters Zuidhorn