Bouwend Nederland start een reeks artikelen over familiebedrijven in Noord Nederland. Hoe gaat dat met bedrijfsopvolging? Wordt er tijdens familiebijeenkomsten ook wel over iets anders gepraat dan het bedrijf? Eerste in de reeks is het bouwbedrijf F. Kooi te Noordhorn.
Lekker overzichtelijk noemt Fré Kooi het. Een bedrijf van zes man sterk is inderdaad niet ingewikkeld, zeker als van die zes personen er ook nog eens drie 'Kooien' in het bedrijf werken. Fré en zijn broers Reint en Martin zijn met z'n drieën eigenaar van bouwbedrijf F. Kooi te Noordhorn, en dat gaat prima. "We hebben alle drie dezelfde papieren en doen dezelfde werkzaamheden", zegt Fré. "Ieder doet zijn eigen projecten, samen met een van de andere krachten. Het kantoorwerk wordt min of meer op dezelfde manier gedaan; elk van de drie broers doet daar een stukje van. Gemiddeld zit ieder een dag per week op kantoor. Elke vennoot beschikt over de basisprincipes van het ondernemerschap. We doen het echt met elkaar en dat gaat allemaal heel natuurlijk." Belangrijke reden voor de soepele samenwerking tussen de drie broers is volgens Fré dat er geen haantjes tussen zitten. "We hebben afgesproken dat onze echtgenotes niet in het bedrijf meewerken. Dan hoef je, mocht er eens onenigheid ontstaan, geen partij te kiezen, want dat kan vervelende gevolgen hebben."
Drie is genoeg
Fré en zijn broers zijn de derde generatie Kooi binnen het bouwbedrijf. Grootvader Reint Kooi startte het bedrijf in 1935. Vader Frits en oom Barteld namen het in 1978 over van hun vader. In 1990 is het bedrijf gesplitst. Hun vader bleef op de oude locatie, hun oom ging met zijn deel en onder een andere naam op een andere locatie verder. Een paar jaar later namen Fré en zijn broers het bedrijf over van hun vader. Hoewel ze door hun ouders nooit zijn gepusht om het bedrijf voort te zetten, was altijd duidelijk dat er wel een opvolging zou komen. Niet verwonderlijk met vijf zonen die allemaal min of meer verwantschap hebben met de bouw. "We hebben er veel over gesproken wie van ons vijven verder zouden gaan met het bedrijf. Maar toen duidelijk was dat drie man voldoende zouden zijn, was ook vrij snel duidelijk wie het op termijn zouden gaan overnemen.”
Eigen koers
Vader (Frits) is nu 84, maar nog altijd dagelijks bij het werk betrokken. Dat is zo afgesproken bij de overname. "Hij gaf toen duidelijk aan wat hij wel en niet meer wilde doen en liet ons de keuze of hij nog werkzaamheden zou blijven doen in het bedrijf. Wij waren hier natuurlijk blij mee. Zo blijft hij bij het bedrijf betrokken (wat hij toch het liefst wil) en ondersteunt hij ons door bijvoorbeeld kozijnen te maken, materialen op te halen en bij de projecten te brengen; ook doet hij een stukje administratie in de avonduren.” Meekijken over de schouders van zijn zoons doet hij niet, maar hij geeft wel af en toe zijn mening over de bedrijfsvoering. "Maar hij heeft er ook geen moeite mee als we het anders doen dan dat hij zegt."
Anders dan een gewoon bedrijf
Met drie broers aan het roer en een vader die nog meewerkt, ligt het voor de hand dat het gesprek vaak over het werk gaat. "Onze ouders wonen nog naast het bedrijf en onze moeder heeft nog elke ochtend de koffie klaar voor wie aanwezig is. Natuurlijk praten we dan veel over het bedrijf en het werk; dat is onze passie. Maar er komen zeker ook andere onderwerpen voorbij."
Juist door die betrokkenheid en de nauwe onderlinge band, denkt Fré dat werken in een familiebedrijf heel anders is dan werken bij een gewoon bedrijf. "Je komt elkaar overal tegen, op verjaardagen en tijdens familiebijeenkomsten. De onderlinge band wil je natuurlijk goed houden."
Geen moetje
De drie broers zijn inmiddels de vijftig gepasseerd. Natuurlijk wordt er dan nagedacht over de toekomst en een eventuele opvolging. Maar zoals hun ouders dat niet bij hen hebben gedaan, leggen ook zij geen druk op hun kinderen. "Ik denk dat onze ouders best trots zijn dat we het bedrijf hebben overgenomen en dat het bedrijf nu bijna negentig jaar oud is. Natuurlijk zou het mooi zijn als het bedrijf binnen de familie blijft en dat we de honderd jaar halen. Maar als een of meerdere van onze kinderen het overneemt, dan hoop ik dat dat gebeurt, omdat ze daar gelukkig van worden en niet om ons trots te maken."
Bron: Bouwend Nederland
De vereniging van bouw- en infrabedrijven.
Hierin werken leden samen binnen regio's en afdelingen, vakgroepen en contactgroepen.
__medium.jpg)
