Het was vier avonden flink doorstappen om uiteindelijk op het Rode Plein uit te komen. Daar wachtte de beloning; bloemen, snoep en natuurlijk de fel begeerde medaille.
De wandelaars moesten zich door een haag van trotse opa’s, oma’s of ouders wurmen om op het plein te komen. Daar schonk Abbe Borger nog wat ranja en zweepte Taco de kids nog even op met een lekkere deun. Dat kleine buitje op het eind mocht de pret niet drukken.
Én, ook dit jaar leverde de SWS Vlieger weer een team dat alle avonden de 15 kilometer liep. Hulde!
__medium.jpg)
