Van 11.00 tot 16.00 uur demonstreren zij hun vakmanschap in de wereldwinkel in Zuidhorn. Ze repareren oude sieraden en verkopen prachtige zilveren sieraden.
Dambar is geboren in Nepal in een gezin van de laagste kaste. Zijn vader probeerde als ijzersmid zijn gezin zo goed mogelijk te onderhouden. Als klein kind ging Dambar met zijn vader op stap en leerde hij de eerste kneepjes van het smeden. Maar de veelvoorkomende ziekte tbc trof ook Dambar. Als kind van een kasteloze zou hij deze ziekte normaal gesproken niet overleefd hebben. Gelukkig ontmoette hij een Nederlander die zich zijn lot aantrok. ‘Papa Jos’ zorgde voor de goede medicijnen en later bekostigde hij ook de opleiding van Dambar tot zilversmid.
Nu, vele jaren later, trekt Dambar zich het lot van de vele kastelozen in zijn land aan. Hij heeft een kleine zilversmederij en leert daar het vak aan zijn familieleden en aan de arme jongens uit zijn dorp. Van de opbrengsten kunnen zijn eigen kinderen en de kinderen van zijn familie studeren. Dambar slaagde erin voor zijn bedrijf het fairtrade-certificaat te krijgen en zijn zilveren sieraden te verkopen in de wereldwinkels.
Toen kwam de wereldwijde economische recessie en daarna de verwoestende aardbevingen van een jaar geleden. De handel van Dambar stortte in. Er was te weinig werk voor zijn werknemers. Verschillende van hen zijn afgereisd naar het Midden-Oosten om daar werk te zoeken. Veel van Dambars familieleden zijn getroffen door de aardbeving. Een van zijn broers verongelukte terwijl hij anderen hulp bood. Ook Dambars geboortedorp, hoog in de bergen, is zwaar getroffen. Dambar helpt zo goed hij kan bij de wederopbouw van scholen, waterleiding en huizen. Omdat nu weinig toeristen Nepal bezoeken moet Dambar wel reizen naar Europa en Australië. In zijn eigen land kan hij te weinig verkopen. De Nepalese vrouw draagt bij voorkeur gouden sieraden. Dat is een soort verzekering voor haar: goud is kostbaar en als een vrouw alleen achterblijft heeft zij altijd nog haar goud als bezit.
__medium.jpg)
__medium.jpg)
